Kolekcyjny ogród górski na działce w ROD. im. Żwirki i Wigury II w Poznaniu

Ogród działkowy to dla jego użytkownika Zielona Planeta. Dla jednych to miejsce wypoczynku, dla innych małe pole uprawne, miniaturowy sad, kolekcja roślin ozdobnych, ogólnie rzecz biorąc biotop, w którym żyjemy wspólnie z pospolitymi, ale też bardzo rzadkimi, niekiedy wymierającymi gatunkami zwierząt: owadów, gadów, płazów, ptaków, ssaków. Otaczamy się roślinami zarówno pospolitymi jak i unikalnymi, o różnych walorach ozdobnych i użytkowych.
Jedna z działek w ROD. Im. Żwirki i Wigury II w Poznaniu to miniaturowy ogród botaniczny. Użytkownicy stworzyli na małej powierzchni profesjonalny, kolekcjonerski ogród górski. Rosną tu rośliny pochodzące ze wszystkich gór świata, Europy (Karpat, Alp, Pirenejów, Bałkanów), Azji, Ameryki Północnej, Ameryki Południowej i Nowej Zelandii. Utrzymanie tych roślin w warunkach klimatycznych Polski jest możliwe dzięki stworzeniu dla nich odpowiednich siedlisk (specjalne podłoża, z dominacją kruszyw mineralnych o różnym odczynie lub kwaśnego torfu), zapewnieniu optymalnego oświetlenia i właściwemu zabezpieczeniu na okres zimy. W słonecznych partiach działki zostały zbudowane skalniaki z różnych rodzajów skał: łupków szarogłazowych (odczyn neutralny) i tufy wapiennej (odczyn alkaliczny). Ich konstrukcja pozwala na odpływ nadmiaru wody, utrzymywanie wilgotności i chłodu w podłożu. Skały ustawiono w określonym kierunku w stosunku do stron świata, tak, aby mogły tu rosnąć zarówno rośliny światłożądne jak i wymagające cienia. Te miejsca zachwycają wiosną i na początku lata, kiedy przypada masowe kwitnienie rosnących tu roślin (m.in. głodków, skalnic, naradek, goździków, dzwonków, floksów, miniaturowych kosaćców, wielosiłów). Fragment silnie nasłonecznionego, suchego terenu przy tarasie przeznaczono dla roślin śródziemnomorskich.  W specjalnie dobranym, przepuszczalnym podłożu rosną tu szałwie, lawendy, santoliny, cząbry, laury, rozmaryny, tymianki, itp. Ten miniaturowy ogródek uzupełniają kolorowe kamyki przywiezione z różnych stron świata, wysuszone, odsolone drewno wyłowione z morskich fal, muszle, terakotowe skorupy. W zacienionych lub półcienistych częściach ogrodu powstały torfowiska dla roślin preferujących kwaśny odczyn podłoża i niższe temperatury oraz kolekcja gatunków roślin leśnych pochodzących z Chin, Wysp Japońskich, Ameryki Północnej i Europy. Rosną tutaj różne odmiany zawilców, głównie pochodzące od zawilca gajowego, azjatyckie epimedia o pająkowatych kwiatach, drobniutkie zawilczyki, rarytasy takie jak ranzanie japońskie lub Glaucidium palmatum z Hokkaido, którego piękne kwiaty bywają kojarzone z ‘oczami Ateny’ czy różne gatunki trójlistów. Torfowiska zaś zasiedlają m.in. liczne gatunki goryczek, przedstawiciele wrzosowatych (miniaturowe różaneczniki, azalie, Cassiope, Phyllodoce), Galax, karłowate derenie, pierwiosnki, lilie, mekonopsy, japońskie kopytniki.

Bogactwo roślin na niewielkiej powierzchni działki jest ogromne, gdyż rośliny górskie to miniatury dorastające często tylko do 5 cm wys. i szer. Uprawa tych roślin jest trudna i prosta zarazem, bo kluczem do sukcesu jest wiedza. Reszta to cudowne kwiaty, zapachy, terapeutyczna praca.

Ulubionymi roślinami właścicieli są wawrzynki. To krzewinki o zimozielonych liściach, w naturze występujące w górach Europy i Azji. Zachwycające są ich czteropłatkowe kwiaty o barwach najczęściej różowych w nieskończenie wielu odcieniach, ale też białych i żółtych. Gdy wawrzynki kwitną (a trwa to z przerwami od kwietnia do często listopada/grudnia) to wokół roztacza się jeden z piękniejszych zapachów świata. Ale uwaga, rośliny są trujące! Ogród nawiedza mnóstwo motyli i pszczół, wśród kamieni mieszkają jaszczurki, w błotku pod doniczkami skrywają się ropuchy i żaby. Ważki składają jaja w niewielkim oczku wodnym. Życie tu kwitnie, również dzięki uprawie ogrodu z zastosowaniem zasad permakultury, czyli bliskich natury.
Tekst i zdjęcia; Beata Grabowska, Tomasz Kubala